Ένα παράξενο όνειρο…
Βρισκόμουν λέει………σε κάποια χρονιά του 200? …..δεν θυμάμαι ακριβώς τη χρονολογία. Εκείνο όμως που με κάνει να μην ξεχάσω ποτέ το όνειρο αυτό είναι η τραγωδία που έζησα στον ύπνο μου.
Ο συνηθισμένος θόρυβος των αεροπλάνων που απογειωνόταν από τη πλευρά της πόλης σύντομα μετατράπηκε σε ένα τρομαχτικό κρότο και το κέντρο της πόλης του Ηρακλείου γέμισε καπνούς και ερείπια.
Δεν θυμάμαι αν πήγα στην πόλη μέσα για να δω τη τραγωδία που φαντάζεστε γιατί αμέσως και ξαφνικά, όπως συμβαίνει στα όνειρα, βρέθηκα στην αίθουσα αναμονής ενός υπερσύγχρονου αεροδρομίου της Κρήτης και επειδή είχα χρόνο στη διάθεσή μου βγήκα έξω να θαυμάσω το αεροδρόμιο εκείνο την κάτοψι του οποίου βλέπετε παρακάτω.
Είμαι βέβαιος ότι, με τις δυσκολίες που υπάρχουν για την εξεύρεση νέας τοποθεσίας κατασκευής ενός νέου αεροδρομίου που να εξυπηρετεί τις ανάγκες του Ηρακλείου, το νησί Ντία, κάποτε, θα
χρησιμοποπιηθεί για την κατασκευή του νέου αεροδρομίου όπως το περιγράφω παραπάνω και που θα είναι η οριστική λύση για τους παρακάτω λόγους :
1) Είναι μακρυά από κατοικιμένες περιοχές.
2) Θα έχει μεγάλους διαδρόμους προσγείωσης 4,5 -- 4,00 -- και 3,5 χιλιομέτρων παρέχοντας έτσι τη δυνατότητα προσγείωσης και απογείωσης οποιουδήποτε τύπου και μεγέθους μελλοντικού αεροσκάφους και
3) οι κατευθύνσεις των παραπάνω διαδρόμων καλύπτουν όλες τις κατευθύνσεις ανέμων και ειδικότερα του Νοτιά που θέτει εκτός λειτουργίας το σημερινό αεροδρόμιο.
Η διακομιδή των επιβατών προς τη στεριά της Κρήτης, όχι αναγκαστικά προς το υπάρχον σημερινό λιμάνι, θα γίνεται με μεγάλα ταχύπλοα σκάφη τα οποία θα καλύπτουν εντός 10-15 λεπτών την παραπάνω διαδρομή.